BIO nasiona amarantusa

Historia

Nazwa amarantusa wywodzi się od greckiego słowa nieśmiertelny, niegasnący. Amarantus czy też szałat to roślina znana człowiekowi już od wielu tysięcy lat. Razem z kukurydzą i fasolą był on jedną z najbardziej rozpowszechnionych roślin uprawnych w czasie odkrycia Ameryki. Amarantus miał wielkie znaczenie w odżywianiu Azteków, Majów i Inków, którzy nazywali go cudownym ziarnem. Obecnie jest rozpowszechniony zwłaszcza w Indiach, Nepalu i Chinach, gdzie stanowi część wielu tradycyjnych potraw. Do Polski dotarł na początku lat dziewięćdziesiątych.

Pochodzenie i uprawa

Amarantus cieszy się popularnością ze względu na swoją łatwość w uprawie i zdolności adaptacyjne. Chociaż rozwija się szczególnie na obszarach suchych i ciepłych, jest zdolny dostosować się do wszelkich wahań temperatury i wilgotności. Dzięki jego wyjątkowej trwałości można amarantus uprawiać przez cały rok. Nasiona rośliny dojrzewają na przełomie września i października, kiedy to dojrzałe nasiona są zbierane przez kombajn zbożowy, a następnie czyszczone i suszone.

Skład

Amarantus należy do kategorii tzw. zbóż rzekomych, będących ważnym źródłem białka, błonnika, witamin i minerałów.

Zastosowanie

Nadaje się do przyrządzania kasz, sałatek, przystawek i zup. Mąkę z mielonego amarantusa można wykorzystać do produkcji ciast, herbatników lub wypieków. Poprzez prażenie nasiona amarantusa uzyskują przyjemny, lekko orzechowy smak.

Na koniec

Nadaje się do przyrządzania kasz, sałatek, przystawek i zup. Mąkę z mielonego amarantusa można wykorzystać do produkcji bezglutenowych ciast, herbatników lub wypieków. Bez soli.

Kraj pochodzenia: Indie

Źródła

[1] D. BRISCOE RUNQUIST, Ryan et al., 2019. Species distribution models throughout the invasion history of Palmer amaranth predict regions at risk of future invasion and reveal challenges with modeling rapidly shifting geographic ranges. Scientific Reports. 9(2426), 1–12.

[2] M. WARD, Sarah, Theodore M. WEBSTER i Larry E. STECKEL, 2013. Palmer Amaranth (Amaranthus palmeri). A Review. Weed Technology. 27(1), 12–27.

[3] SILVA-SÁNCHEZ, C. et al., 2008. Bioactive Peptides in Amaranth (Amaranthus hypochondriacus) Seed. Journal of Agricultural and Food Chemistry. 56(4), 1233–1240.

[4] First Report of the Characterization of the Threatened Plant Species Amaranthus pumilus (Seabeach Amaranth), 2000. Journal of Food and Agricultural Food Chemistry. 48(2), 378–382.

[5] A. GAINES, Todd et al., 2011. Mechanism of Resistance of Evolved Glyphosate-Resistant Palmer Amaranth (Amaranthus palmeri). Journal of Agricultural and Food Chemistry. 59(11), 5886–5889.